1e week

De dagen vliegen hier om, ondanks dat we vroeg op zijn. Misschien komt het omdat het ook weer vroeg donker is of omdat we best nog het een en ander te regelen hebben en nog op ontdekkingstocht zijn…

We hebben al veel geleerd onder andere dat je hier elkaar 1 zoen geeft op de wang in plaats van 3, eigenlijk wel prettig, maar wel wennen (wie heeft die 3 zoenen eigenlijk verzonnen? J). Maar ook dat er op het eiland plekken zijn waar je gratis kunt internetten. Bijvoorbeeld bij Moomba, een strandtent. En wat is het makkelijk om Nederlands te spreken hier. En Engels is ook geen probleem. De Arubanen spreken veel talen. Daarnaast weten we ook al waar we vooral wel en niet willen eten. Gelukkig is er heel veel keus.

Wat een bijzondere ervaring was, was het boodschappen doen in de Superfood. Alsof je in een Nederlandse supermarkt bent. Heel veel Nederlandse producten en ook heel veel Nederlanders. Deze hebben we gehad en nu gaan we de andere grote supermarkten nog uitproberen. Dat is voor ons toch een beetje het verschil met ergens op vakantie zijn of er gaan wonen. Dan kan dit al je ‘core bussiness’ zijn…

Een beetje een mindere ervaring was het ophalen van de vooruitgestuurde bagage. Daar heeft Ronald, ondanks bijstand van de collega’s, twee dagen over gedaan. Dit dankzij een overijverige ambtenaar (doen ze eindelijk eens hun werk, is het weer niet goed…). Het voordeel was wel dat Ronald daardoor lekker snel ingeschreven stond.

Dat betekent dat ook een bankrekening en een telefoon-/ internetabonnementverbinding mogelijk is. Volgende week mogen Sanne en ik naar de vreemdelingendienst, Dimas. Gelukkig hebben we een afspraak, want mensen zitten daar al om 06.00 uur voor de deur.

Met de beestenboel gaat het goed. Op een avond na, toen waren we Joost kwijt. De volgende ochtend kwam hij wat stijfjes en instabiel aanlopen. Omdat zijn pootjes onder de modder zaten, hebben we het vermoeden dat hij met veel moeite door het hek is gekropen en de nacht heeft doorgebracht op de Salina. Geen prettige plek met alle zwerfhonden en katten lijkt me. We hebben het dus even aangezien en besloten om naar de dierenarts te gaan. Daar kon ze gelukkig niets ernstigs vinden, maar ze zag wel dat hij pijn had. Hij kreeg dus een pijnstillende injectie. En die heeft gewerkt. Voorlopig houden we Joost dus zoveel mogelijk binnen (geloof ook niet dat hij nog de behoefte heeft om verder dan de porch te gaanJ).

We hebben ook al kennis gemaakt met de pesticidendienst (pestcontrol), de poolboy en de loodgieter. En ik heb kennis gemaakt met fysiotherapeut. We hebben het behandelplan doorgesproken en gaan zo snel mogelijk starten. Dat wordt afzien in de gym…En ook hebben we kennis gemaakt met de pega, een kleine hagedis, deze is een beetje doorzichtig en niet echt geliefd omdat hij veel poept. Vooral op de muren (binnen) en op de airco. Een van de makelaars gaf aan dat hiervoor vallen zijn (een beetje zoals onze muizenvallen), maar dat zij ze gewoon doodmept…

Ook kennis gemaakt met de wasmachine en droger. Wat gaat dat snel hier. In 15 tot 20 minuten is de wasmachine klaar. En vooralsnog ook alles schoon!

Verder is het tijdsverschil wennen. We zijn geneigd om op on-christelijke tijden contact te zoeken met Nederland. En ook het weer is voor ons uit het koele kikkerlandje wel even wennen, zeker als je het Nederlandse tempo aanhoudt. Dat leren we vast nog wel af! Voor de rest is het hier heerlijk, we beginnen de dag met een duik in het zwembad, de mensen zijn super vriendelijk, de stranden schitterend, mooie natuur en alles wat je nodig hebt, is voorhanden. Het voelt nog niet helemaal als ‘thuis’, dat heeft natuurlijk ook even tijd nodig, maar we hebben een heel positief gevoel.

De huizenjacht is ook al begonnen. De collega’s helpen daarbij een handje door ons zoveel mogelijk te tippen. Helaas zijn er veel die in dezelfde vijver aan het vissen zijn. Maar gelukkig zijn er genoeg huizen, dus het komt vast goed.