De voorbereidingen

De eerste stappen

nov ´10 / feb ´11

Als gezin gesproken over een mogelijk vertrek naar Aruba. Sanne was er helemaal voor in, maar wel onder 1 voorwaarde: Rissa mee. En Veerle, helemaal gelukkig in haar huisje, met haar vriendje en studie, gaf aan dat ze het helemaal gaaf voor ons zou vinden. En ook dat zij graag in NL wil blijven, maar dat ze niet wil dat ons dit weerhoudt van het avontuur. Ze stelde zich voor dat wij bijvoorbeeld om haar niet zouden gaan, dat zij vervolgens stage zou gaan lopen in bijvoorbeeld Australië, daar vervolgens zou blijven hangen en dan zouden wij om haar niet gegaan zijn...Daar moet ze niet aan denken.

Wel heel mooi dat ze zo denkt en we zijn ook blij dat ze gelukkig is, maar we gaan haar natuurlijk onwijs missen! Dus we hebben er nog wel een paar nachtjes over geslapen.

En natuurlijk ook onze wederzijdse ouders op de hoogte gesteld van onze plannen. Hoewel het voor hen niet echt als verrassing kwam, roept het natuurlijk wel gemengde gevoelens op. Desondanks staan ze achter ons, dat is een fijn gevoel.

En toen de knoop doorgehakt en de sollicitatiebrief geschreven, het sollicitatiegesprek gevoerd en nog aangenomen ook! Na een huisbezoek en assessments hoorden we wie ons aanspreekpunt in Aruba is. We kregen gelijk een leuke mail, met info en een checklist. Op het werk van Cis wisten alleen haar leidinggevende en directe collega van de plannen, maar nu werd het tijd om ook het team en anderen op de hoogte te stellen. Het nieuws werd positief ontvangen (en gelukkig waren er ook collega's die het jammer vonden :-), net als bij Ronald).

Ook de wederzijdse ouders, familie en vrienden ontvingen het nieuws positief. De gemengde gevoelens staan de blijdschap voor ons niet in de weg!

Ronald´s bliksembezoek aan Aruba

feb ´11

Op donderdag 10 februari 2011 begon het voor Ronald al goed...hij vertrok met vertraging. Gelukkig verliep de reis daarna voorspoedig en hij landde heelhuids op Reina Beatrix International Airport in Aruba. Zijn collega stond hem al op te wachten. Hij nam Ronald mee naar de jachthaven in Playa (lokale naam voor Oranjestad) waar het een levendige boel was. Op het terras werd het een en ander gen uttigd en trof fen ze nog een collega. Vervolgens ging de rit naar Divi Village http://www.diviresorts.com/divivillage/index.html. Na het inchecken ging Ronald op een oor, want de volgende dag ging het wekkertje al vroeg.

Vrijdag was een mooie dag! Na de rondleiding en het kennismaken op kantoor, was het tijd om samen met een collega even lekker bij te komen op het terras aan de pier. ´s Avonds werd er gedineerd bij Moomba beach in aangenaam gezelschap en bij een schitterende zonsondergang.

Zaterdag´s stond een tour over een gedeelte van het eiland op de agenda. Ronald kreeg een voorproefje van wat ons misschien te wachten staat en was aangenaam verrast. Aan het einde van de middag vertrok hij weer met een tussenstop op Curacao naar ons koude kikkerlandje.

Bij thuiskomst konden we meegenieten door de foto's en filmpjes die hij heeft gemaakt. Erg leuk om te zien en het smaakt naar meer!

Weer een stapje dichterbij

feb ´11

Ook de keuring heeft Ronald goed doorlopen en de periode van vertrek is vastgesteld: de eerste week van juli 2011. Op vrijdag 1 juli as is de overdracht van het huis, tenminste als het doorgaat (toch weer een 'nuchtere hollandse' slag om de arm :-).

Sanne en Cis komen er makkelijker vanaf, gewoon een verklaring van de huisarts vragen. Maar wat blijkt, dat gaat niet zonder slag of stoot. Een huisarts geeft nl niet zomaar een verklaring af. Na wat toelichting, heeft hij toch aan het verzoek voldaan. De verklaring is onderweg!

Huizen

mrt ´11

Al een tijdje lonken ook de huizen (vooral naar Cis :-)). En dit idee kreeg nog meer vorm doordat we wisten dat een collega inmiddels naar een andere woning verhuisd was. Goh, zou hun oude huis niets voor ons zijn? Dan weet je dat het goed zit en hoeven we misschien niet eerst in een tijdelijke woning met de huisdieren. Maar ja, Cis had het huis alleen maar op foto en film gezien, niet live. Ronald wel en hij had er een goed gevoel bij. Dus de knoop doorgehakt en de collega gecontact. Hij ging direct enthousiast nog wat foto's maken en mailen. De volgende dag had Cis contact met de makelaar en wat bleek...reeds verhuurd....Maar ze had net een andere leuke woning die binnenkort in de verhuur zou komen. En die woning ziet er ook heel goed uit, heeft alles, alleen geen gastenverblijf. Volgens de collega's ziet het er ook aan de buitenkant goed uit en ligt het in een goede buurt. Tussendoor kwam er nog een huis van een andere collega in beeld, echt gaaf ingericht, vooral de tuin, heel caribisch en...met gastenverblijf. Maar dit blijkt toch te klein straks met onze puberdochter en logees mn de porch, zwembad en tuin. Dus Cis heeft zich ervan weten los te trekken en is verder aan het shoppen in afwachting van hoe het gaat lopen met het reeds aangeboden huis. Wordt vast vervolgd.

Domper op de feestvreugde

mrt '11

Inmiddels weten we dat Rissa niet mee kan. Het wordt ons van alle kanten afgeraden, stress, het andere klimaat, ondergrond en de vele zieke paarden op het eiland. Daarnaast zijn de reiskosten onbetaalbaar. Rissa vliegt dan namelijk via Miami en moet daar 3 dagen in quarantaine voordat ze doorvliegt naar Aruba. Verstand en gevoel heeft dus even behoorlijk met elkaar overhoop gelegen. En er zijn ook heel wat traantjes gelaten. Maar het besluit is genomen, als alles doorgaat, gaan we op zoek naar een nieuwe, goede eigenaar voor Rissa. Ondanks dit besluit en het verdriet, lukt het Sanne om de positieve kanten te zien van het avontuur. En dat vinden we heel bijzonder, petje af voor Sanne!

De laatste keer dat...

mrt '11

We merken dat die gedachte sinds kort wat vaker op 'popt'. De laatste keer dat we de verjaardag van de buurjongen vieren... de laatste keer een buurtbbq... de laatste keer dat we hier onze verjaardagen vieren...de laatste keer tentfeest...de laatste keer Koninginnedag in Delfgauw...enz. Zo komen er nog vast meer 'laatste keer momenten', gek hoor. En ook ga je je steeds meer realiseren dat je straks een aantal dingen, die hier vanzelfsprekend zijn, daar niet meer kan/gaat doen. Zoals even op de fiets naar het winkelcentrum, Delft, de markt, vriendinnetjes, school en het werk. Of zelfs lopend naar het winkelcentrum en naar school. Gelukkig zijn we wel al gewend aan het autogebruik omdat we dagelijks het ritje naar de manege maken. Maar zodra het mooier weer is, doen we dat ook graag op de fiets. Waarschijnlijk zijn dit ook dingen die we na een tijdje gaan missen, maar er komen vast ook weer mooie dingen voor terug.

Trainingsdagen

mrt ´11

De trainingsdagen bij het tropeninstituut waren twee volle dagen, een vol programma, vol van Aruba met handige tips en leuke collega´s. Het was mooi om de ervaringsdeskundigen te zien glimmen als het over (hun tijd op) Aruba ging. Dan ineens is alles wel heel dichtbij (tastbaar) en moet je op de terugweg wel weer even landen. Helaas hebben we hier geen porch... :-).

En nog een gesprek...

april ´11

Samen aanwezig bij de werkgever, alle puntjes op de i (vlucht is geboekt voor maandag 4 juli as :-)), veel, veel informatie en huiswerk. Zoals waar gaan we verblijven als de verhuizer komt? Hoeveel wegen de honden en de kat én de benches? Welke tijdelijke woningen zijn er petfriendly in Aruba? Als je van googlen rijk zou worden.....juist!

Nu maar hopen dat er ook plek is voor de honden en dat de kat ook mee kan. Vrijdag naar de dierenarts voor advies (ze was al verrast door de leeftijd, een Britse korthaar, zo oud...ja, Joost is van 1996!!!!).

Tja dat kan ook nog....

april ´11

Een brief van de notaris op de mat met de mededeling dat de koper van ons huis in gebreke blijft... Even schrikken, maar gelukkig wordt de soep niet zo heet gegeten als opgediend. Na wat telefoontjes komt het volgens de makelaar helemaal goed. Weer een spannend weekje waarin afwachten het motto is...

Da´s nog eens goed bericht!

april ´11

We hebben maar twee dagen hoeven af te wachten en wat blijkt...de verkoop van het huis is financieel helemaal rond. Het is nu dus echt verkocht!!! En dat na twee weken...in deze tijd...

De honden en de kat zijn goedgekeurd door de dierenarts. Na entingen, een chip en de aanschaf van 3 benches voor in het vliegtuig (en heel wat euro´s armer) kunnen ze mee!

Nos haya lès Papiamentu

april '11

We krijgen les in het Papiaments. Geen idee of de titel klopt, misschien is het eigenlijk 'nos haña lès Papiamentu'. Maar dat merken we vanzelf wel op zaterdag 16 april as. Want dan gaat het gebeuren: onze eerste les Papiaments!

Onze docent van Stichting Splika heet Judensy en komt bij ons thuis zodat we met zijn drietjes de les kunnen volgen. We zijn heel benieuwd!

De opruiming is begonnen

april '11

De dolle dwaze dagen zijn er niets bij. Inmiddels hebben we in twee dagen tijd via marktplaats het drumstel en onze hoekbank verkocht. Dat scheelt weer ruimte in de container. Dinsdag de 26e komt de verhuizer om een inschatting te maken van het aantal kuub. En wij verwachten dat we het aantal gaan overschrijden. Dus in de tussentijd wegen wij af wat we mee willen nemen, wat we weg kunnen geven en kunnen verkopen of opslaan. En ondanks dat het alleen maar materie is, valt het nog niet mee.

Geen bericht, goed bericht?

april ´11

Nou in dit geval is wél bericht, heel goed bericht...het traject is afgerond! Nu dus niets meer onder voorbehoud, maar voor het 'eggie'.Wel even raar om te beseffen dat nu het echt echt is en alle dingen die nog komen gaan tot 4 juli as ook echt de 'voor 'de laatste keer' gebeurtenissen en contacten zijn. Dat was dus wel even raar toen Cis met haar beste vriendinnetje aan de lijn zat, lachen en huilen kwamen wel heel dichtbij elkaar. Het was echt leuk om alle felicitaties in ontvangst te nemen, fijn dat iedereen zo blij voor ons is. En voor Cis betekende het nieuws natuurlijk ook het opmaken van een ontslagbrief. Met ingang van 1 juli as is ze werkeloos...dat zal wel even wennen zijn..., de gooische vrouw uithangen op Aruba...

Bon dia

april ´11

De eerste les zit er op! We begonnen met de spelling en uitspraak van de klinkers, tweeklanken, drieklanken, medeklinkers, tweemedeklinkers en klemtoonregels. Ja, zoals je kunt lezen, was 't nog wel even zweten (en dan zeggen ze dat Nederlands moeilijk is :-)), maar het was erg leuk om te doen met z'n drietjes. Sanne eerst nog wat verlegen, was daar al snel overheen. Ze babbelde lekker mee in het Papiaments. En nu aan het huiswerk, want dat gaan we de volgende keer presenteren!

Belletje

april '11

Onze 'buddy' op Aruba belde met het nieuws dat de tickets binnen zijn. Hij wilde ze niet zomaar doorsturen, hij vond het veel te leuk om het ons persoonlijk te vertellen. Even lekker bijgekletst en inmiddels hebben we ze binnen, alles klopt, zelfs voor de dieren is geboekt. We vertrekken op 4 juli as om 08.20 uur met KLM vluchtnr KL0783. En omdat het in Aruba nu 6 uur vroeger is (zomertijd), komen we om 12.00 uur aan in Aruba (de vlucht duurt als alles goed gaat 9 uur en 40 minuten).

It kin net...

april '11

De verhuizer is geweest en was blij met onze voorbereidingen. Gelukkig hadden we voor de verkoop al aardig wat uitgezocht en weggedaan. Maar nu hadden we nl de spullen die wel en niet mee gaan al gescheiden en uitgezocht (en dat tijdens het heerlijke weer met de paasdagen :-(). Hierdoor kon hij de boel goed inschatten. En jawel het gaat lukken! We hebben 30 kuub ruimte en komen aan 30,2. Nou da's aardig. Maar voor 't geval dat... is het nog wel handig om een paar grote stukken als 'maybe's' aan te merken. Tja en welke gaan we dan kiezen... Vooralsnog komen de verhuizers op de 27e en 28e juni de boel leeghalen en dan gaat ook de auto direct de container in. Er komt dus straks een 40 footer in de straat te staan!

Diervriendelijk...

april '11

Na de grote wisseltruc met een van de benches (de bench van Woody bleek te klein te zijn, dus een nieuwe grotere besteld) zijn de honden en kat al aan het wennen in hun benches. En zo te zien bevalt het ze prima, helemaal super dus! Alleen nog wel een dilemmaatje...vanaf de 27e zitten we in een hotel (van der Valk in Nootdorp) en dat is natuurlijk helemaal niets voor een kat. En zeker niet voor Joost die graag buiten loopt te struinen. Omdat we er tot vrijdag 1 juli nog gewoon zijn, kan hij nog thuis blijven (hij heeft zijn eigen plekje in de schuur en een paar huizen verderop ook nog een bed en breakfastadresje :-). Maar om hem nu zaterdag en zondag al mee te nemen naar het hotel waar hij dan de hele dag binnen moet zitten...is nogal onhandig. Een idee is dat hij dan toch nog verblijft in de schuur (ondanks dat het huis niet meer van ons is) of verblijft op zijn bed- en breakfastadresje. En dat we hem dan zondagavond ophalen. Dan overnacht hij dus in zijn bench, vervolgens gaan we maandagochtend vroeg naar Schiphol (ook in de bench) en vervolgens de vlucht. Dan zit hij dus meer dan 24 uur opgesloten...is dus niet echt diervriendelijk. Maarja de gok wagen om hem zondagnacht ook nog hier te laten en hem heel vroeg 's ochtends op te halen is wel een risico. Zien het al helemaal voor ons dat hij de hort op is en niet te vinden. Nou ja nog maar niet te druk om maken, komt vast goed (kat uitlaten aan een riempje:-)).

Vlugge vlucht..

april '11

Er was even sprake van een tussentijdse 'jetlag' vlucht  (in 3 dgn heen en terug) naar Aruba om alvast wat huizen te bekijken, waaronder een huis in Moko. Er was al een datum in mei gepland, maar helaas gaat dit niet lukken. De volgende mogelijkheid is over drie weken, maar dit wordt voor de eigenaar van het huis wel erg laat. En ook voor onszelf, daarnaast is er dan ook nog een mogelijkheid dat het misschien weer niet doorgaat. Erg verwarrend voor ons en anderen. Dus hebben we de knoop doorgehakt en besloten om gewoon voor een tijdelijke woning te gaan. Om dan vervolgens in Aruba naar een geschikte woning te gaan zoeken. Vooralsnog wordt het onderstaande vakantiewoning met zwembad. De woning ligt thv Palm Beach.

Masha pabien!

april/mei '11

Na een zonnige koninginnedag en een 'voorlopig voor de laatste keer tent-feest', vierden Sanne en Cis hun verjaardagen op 1 mei. In iets kleiner gezelschap dan de koningin dit jaar..., maar wel gezellig en ook nog in 't zonnetje. Na afloop van het feestje realiseerden onze wederzijdse moeders zich dat dit naar alle waarschijnlijkheid de laatste keer is dat ze uberhaupt in dit/ons huis zijn. Dus besloten ze om terug te gaan en nog even een soort van afscheidsdans te doen (tijdens de afscheidsronde leken het wel twee giechelende meiden :-)). En tijdens het feestje was 1 van de jarigen steeds gevlogen... Sanne was steeds de hort op naar het veldje bij de oranjetent met haar nichtje, vriendinnetjes (en vriendjes;-)). Ze geniet nu met volle teugen omdat ze weet dat het straks op Aruba anders zal zijn (niet zo makkelijk lopend of met de fiets even ergens naartoe). En dat gunnen we haar natuurlijk van harte! Morgen gaat ze een weekje uit logeren. Met Rissa naar haar nicht in het mooie Noord-Limburg. En omdat dit de allerlaatste keer is dat ze met Rissa de buurt daar onveilig kan maken, gaat ze er extra van genieten (maar geeft het ook een dubbel gevoel :-().

Niet langer dakloos...

mei ´11

Onze tijdelijke woning is door de werkgever vastgelegd. Het is een knusse woning waar we het van juli tot en met augustus prima in gaan uithouden. Het mooie is dat de huisdieren ook helemaal welkom zijn. Dat viel nl nog niet mee. Vanuit deze woning gaan we straks het eiland verkennen en natuurlijk ook nog een beetje vakantievieren :-).

Lang leve de Kringloop!

mei '11

Na een tijdje in de troep te hebben gezeten, krijgt de troep een tweede leven. Of het gaat naar onze lieve nichtjes of het gaat naar de kringloopwinkel. Helaas is Ronald wel heel erg de pineut met sjouwen. Cis is namelijk uitgeschakeld. Ze heeft al een aantal weken last van haar heup (dacht ze, het leek er niet op dat het uit haar rug kwam) en op een gegeven moment ook last van uitstraling in haar been naar haar voet. Ze is nog even lekker doorgegaan omdat ze de verwachting had dat het wel over zou gaan. Maar in plaats daarvan werd het alleen maar erger. Dus naar de manueel. En die gaf aan dat het code rood was en het wel uit de rug komt. Cis werd na afspraken voor een aantal behandelingen, voor medicatie terugverwezen naar de huisarts. Ondanks de medicatie blijft ze pijn houden en wil het niet vlotten. Maar ze heeft de boodschap van de manueel en de huisarts goed in haar oren geknoopt: als je gewoon blijft doorgaan, dan is de volgende stap morfine en liggend het vliegtuig in naar Aruba....Een gewaarschuwd mens telt voor twee...en nu maar hopen dat ze het tij nog kan keren!

Leven en dood

mei '11

De vorige titel had niet misstaan boven dit stukje...

Wauw, ons nichtje is zwanger van een vast mooie, lieve, schattige en gezonde baby! Jammer genoeg zijn wij op Aruba op de uitgerekende datum. Dat wordt dan een kersverse babyboy skypen...;-)!

Naast dit blije bericht ook het bericht dat de vader van Cis is overleden. Nu was hij wel ziek, maar kwam het toch nog onverwacht. En dat brengt de nodige emotie met zich mee. Inmiddels is de crematie achter de rug en is de rust weer een beetje teruggekeerd.  Gelukkig heeft Cis nog een hele lieve 'stief'vader en schoonpa! Dus nu weer de focus op het leven!

Uitzwaaimoment

mei '11

Naast de uitzwaaimomenten op het werk, is ook het uitzwaaimoment voor de familie en vrienden vastgelegd op een voor ons symbolische locatie. En natuurlijk kan Sanne niet achterblijven, zij gaat haar feestje vieren in 'Tis nie nix'!

Medische molen

mei/juni '11

Nou had Cis zo gehoopt dat ze uit de medische molen kon wegblijven door rustig aan te doen...Dat viel al niet mee (ze klom af en toe bijna tegen de muren op...van de pijn...én het nietsdoen;-)), maar het heeft dus ook niet geholpen. Het blijkt een hernia te zijn en ze wordt toch geopereerd. Dat betekent 4 dagen het ziekenhuis in en daarna (weer) twee weken niets doen. En een lange vlucht voor de boeg. Eigenlijk niet helemaal volgens de planning van het herstel...maar volgens de chirurg en de fysio overleeft Cis de vlucht. Voor de zekerheid de stoelen maar opgewaardeerd naar comfort....

Countdown

juni '11

http://games.webgamedesign.com/free/counter2.swf?title=Countdown%20to%20Aruba&count=down&time=1309762140000&bgc=0x0077cc&bgb=1&bgd=0&bc=0xcccccc&bb=1&bd=0&tc=0xcccccc&tb=1&td=1&uc=0x99ccff&ub=1&ud=2&nc=0x333333&nb=1&nd=0"

De laatste les

juni '11

En gelijk een dubbele! Dat was even doorbijten voor Cis. Maar met de nodige pauzes en in de wetenschap dat ze geopereerd wordt, heeft ze het doorstaan. Het was weer een erg leuke les waarin gelijk weer duidelijk werd dat we nog heel veel niet weten en kunnen. Maar we kennen dankzij Judensy nu wel de basis van de taal! We hebben echt genoten van deze momenten. En we hadden geen fijnere, flexibele en vakkundige docent kunnen treffen. Judensy heeft echt zijn best gedaan om ons leken zijn taal bij te brengen. (dat vergde overigens wel het nodige geduld van hem ;-)).

Nog even ijsberen

juni '11

Een hernia armer en een litteken rijker. Maar nu wel zonder pijn (de wondpijn na de operatie is peanuts vergeleken bij wat Cis daarvoor voelde :-))! De operatie is heel goed verlopen, ze kwam helemaal goed bij uit de narcose, gelijk helder en weinig pijn. Cis had het wel gezellig in het ziekenhuis met een aantal lotgenoten, het bezoek en de zusters. Het was bijna een compleet verzorgde vakantie, maar dan anders...

Vrijdag ging ze het ziekenhuis in, zaterdag liep ze al weer en maandagochtend was ze weer thuis. Als het herstel net zo voorspoedig gaat, dan komt de reis wel goed! En Ronald zorgt er wel voor dat ze rustig aan doet, want omdat ze zich zo goed voelt, is de kans groot dat ze toch weer teveel gaat doen. Dus voorlopig mag ze lekker nog even ijsberen door het huis en de tuin.

Te hoog muurtje...

juni '11

Sanne vond kennelijk dat haar moeder wel genoeg aandacht gekregen had en besloot op een feestje om, net zoals haar vriendinnen, over een muurtje te springen. Maar de muur was toch wat hoger dan gedacht. Wij kregen thuis dus een telefoontje met het verzoek om te komen omdat Sanne gevallen en het niet echt goed ging. Vervolgens zat Ronald op de EH waar het hartstikke druk was. Gelukkig was Sanne snel aan de beurt en bleek dat ze haar sleutelbeen geblesseerd had. Het ziekenhuis zag in het dossier dat Sanne al eerder, in 2002, een sleutelbeenbreuk had. En het lijkt erop dat het nu op precies dezelfde plek is. De foto's van nu gaan ze vergelijken met de foto's van toen. En de uitslag hoort ze volgende week. Jammer van het feestje, maar ze was blij dat ze weer thuis was met haar gebroken sleutelbeen in mitella. Verder gaat het goed hoor in Huize Groen ;-).

Jantje lach, Jantje huil

Juni ‘ 11

Een periode vol met mooie uitzwaaimomenten. Jullie allemaal heel erg bedankt voor de aandacht, de lieve woorden, presentjes en ludieke acties! We hebben veel gelachen, maar de tranen bleven ook niet uit (en we hebben echt ons best gedaan :-). De uitsmijter was onze borrel aan het strand van Hoek van Holland. In 1997 gaven we hier elkaar het ‘ja-woord’ en afgelopen zondag zeiden we opnieuw ‘ja’. Maar nu met 1 been op het hoekje van Holland, op naar een nieuw avontuur! Het was geweldig om onze dierbaren om ons heen te hebben op deze relaxte locatie met super heerlijk (bijna arubaansJ) weer. Ook Sanne had een geweldig eindfeest! Veerle stond achter de bar, maar heeft meer getroost dan geschonken :-). Mascha danki!

De grote verhuizing

Juni ’11

Maandag de 27^e was het dan zover. De verhuizers arriveerden al vroeg en voor we het wisten stond alles al ingepakt. We moesten werkeloos toezien. De auto was al weggebracht en omgeruild voor een mooie bus (wel handig met alle koffers en benches). En omdat de auto later zou worden overgeladen, stond er de 28^e een kleinere container voor de deur dan verwacht. Even werd er door de verhuizers achter het oor gekrabd…gaat het wel passen. Maar kennelijk beschikken de verhuizers over wiskundig inzicht, want aan het einde van de rit paste het perfect (was geen gaatje meer over en er kon ook niets meer bij). Niet voor te stellen dat ze dit met heel veel moeite er in hebben gekregen en dat eea weer voor verscheping moet worden overgepakt naar een 40 footer (met auto), wat een werk.

Goede tijden, slechte tijden

Juni ‘ 11

We voelen ons wel een beetje als in de serie. Daar zitten ze, werkeloos of niet, ook bijna allemaal in een hotel....Omdat het huis leeg is, verblijven we tot en met de ochtend van vertrek in hotel van der Valk te Nootdorp. Echt een aanrader. We hebben een heerlijk luxe ruime kamer met een apart vertrek voor Sanne. En ’s ochtends een heerlijk ontbijt. We krijgen al echt een vakantiegevoel ondanks dat er nog heel veel geregeld moet worden. De honden komen vrijdag ook vakantie vieren. Zij zijn nu nog samen met Joost in huis. Vanaf vrijdag gaat Joost vakantie vieren bij de buren van nr. 21 (helemaal fijn J) en zondag halen we hem weer op.

Bling bling

Juni ‘11

Samen met onze oudste en de interieurverzorgster (dank!) hard gewerkt om het huis spik en span af te leveren. En ondanks alle waarschuwingen kon ook Cis het niet laten. Tja wie niet luisteren wil, moet voelen. Ze had de volgende dag dan ook een mooie bobbel op haar rug/litteken. Gelukkig kan het volgens de arts geen kwaad, maar moet ze het nu wel rustig aan doen. Ja tuurlijk…

Murphy’s law

Juni ‘ 11

Er zijn heel veel dingen goed gegaan, maar er gaan natuurlijk ook dingen mis. Zo waren we toch vergeten om ergens een ‘ do not load’ sticker op te doen. Of je komt bij de huisarts en blijk je uitgeschreven te zijn in plaats van passant. En als klap op de vuurpijl werk je het blog helemaal bij, je slaat het op en vervolgens moet je opnieuw inloggen en ben je alles kwijt…. Ah ja komt wel weer goed, Murphy krijgt ons er niet onder!

De overdracht

Juli ‘11

Na een feestelijke overdracht (koper was jarig) is het huis niet meer van ons, gek hoor! En dat vond Joost ook, want we werden door de koper gebeld over een vreemde kat die het huis in wilde… :-).

Verrassing!

Juli ‘11

Nog net voor ons vertrek is twee weken te vroeg ons prachtige neefje Kyano geboren! Alsof hij niet wilde dat we vertrokken zonder hem te hebben gezien, nou dat is gelukt. Helemaal super, we hadden het niet willen missen!

Lazy sunday

Juli ‘11

Na toch nog wat spontane en geplande ontmoetingen, borrels en een laatste avondmaal, hadden we een heerlijk luie zondag voor vertrek. Dat was ook echt wel nodig, want de laatste loodjes gingen inderdaad zwaar wegen…

Sanne was wat actiever, die heeft samen met een vriendje en vriendinnetje nog even het hotel onveilig gemaakt. Ze wilden graag nog even afscheid nemen van Sanne en zijn dus heel lief door hun ouders gebracht. En nu zit ze op haar handen, want ze heeft een cadeautje gehad wat ze pas op Aruba mag open maken. We zijn benieuwd of het haar lukt…

Review

Juli ‘11

Wat een bijzondere periode hebben we achter de rug met hele fijne momenten. Vooral met Veerle. Wat was het fijn dat ze de laatste paar weken veel bij ons was. Dan realiseer je je hoe fijn we het met elkaar hebben, hoeveel je als gezin van elkaar houdt en hoe zeer we haar gaan missen. Gelukkig staat haar eerste bezoek al in de planning!

We zijn er klaar voor!

Juli ‘11

Het is zover. Joost opgehaald, nog een keer afscheid genomen van de buurtjes en vroeg naar bed om vervolgens weer om 4 uur op te staan. Cis werd om 2 uur wakker en kon niet meer slapen. Dat maakte dat er meer tijd over was om de kat en de honden nog uit te laten. De kat??? Ja gewoon los! Hij luistert nog beter dan de honden ha,ha.

Maar ja de tijd vliegt op dit soort momenten en uiteindelijk kwamen we tijd tekort. Haasten dus naar het vliegveld. Daar stonden onze lieve ouders ons al op te wachten met als verrassing ook nog Ronald’s broer Maurice en Sanne’s nichtje Dewi! Voor Sanne was dat helemaal top. En ook Veerle en Barry arriveerden even later. Daar waar we eerst niet wilden dat de familie kwam (veel te vroeg en te lange afstand), waren we nu superblij dat ze er waren. Niet alleen voor de handjes (want die kwamen we echt te kort met 4 karren vol), maar vooral omdat het een heel bijzonder moment is. En op het moment van uitzwaaien hebben we niet lang hoeven wachten, want de tijd vloog. We moesten voor de beestenboel van het ene loket naar het andere en voor we het wisten was de tijd om. Tja en dan is het moment daar en is het ineens heel heftig, maar ook heel mooi. Fijn dat we dit moment met hen konden delen.

Vluchten kan niet meer

Juli ‘11

Maar vliegen wel! Net voor de douane de tranen gedroogd, op weg naar de gate. Gelukkig hadden we een uurtje vertraging zodat Ronald nog het een en ander kon regelen met betrekking tot belastingteruggave over een aantal goederen. In het vliegtuig zaten Ronald en Sanne erg luxe en rustig met de beschikking over drie stoelen in het comfortgedeelte. En Cis lag heel luxe! Voor haar waren er, dankzij een moeder van een klasgenootje van Sanne, omdat Bussiness Class was uitverkocht, 4 stoelen geblokt zodat ze languit kon liggen. Cis werd dus bij de gate opgevangen onder het mom van ‘die beroemde mevrouw’…super bedankt en heel erg lief! Van Cis werd er vervolgens tijdens de vlucht niet meer zoveel vernomen, die lag alleen maar te knorren J. Alleen het laatste uurtje hebben we bij elkaar gezeten. Cis moest zich in dat uurtje wel even verbijten, maar het was heel fijn om samen te zien hoe we aanvlogen op Aruba en vervolgens vlak over het strand scheerden om te landen.